bertindih-tindih hampiri aku,
bukan hanya daripada cinta,
tapi.. lebih banyak sebab dunia.
Menabur airmata; menuai kebahagiaan...
kuharapkan,
airmata yang mengalir tadi,
akan jadi tanda Tuhan kepada aku,
bahawa..
benih yang telah kutabur akan berbunga kembang.
Kerana..
bila aku dalam kesedihan,
keperitan..
kekecewaan,
hadirmu dengan senyuman,
bersama tanda dua jari..
sudah hatiku penuh kelegaan,
kebahagiaan..
dan harapan.
Bolehkah tangisku; kembalikan cintaku?
Semoga selalulah kau ada..
bukan hanya masa ku duka,
juga bila aku gembira...
No comments:
Post a Comment